Ruim een half jaar geleden zijn we begonnen met een wekelijks ritueel: samen koken op zaterdag. We noemden het chefkok van de week. Iedere zaterdag is iemand van ons gezin de chefkok en mag bepalen wat we gaan eten. Door middel van lootjes trekken wordt bepaald wie er aan de beurt is. In de afgelopen
Zuurkool is niet mijn lievelingseten (en dat is zwak uitgedrukt). Ik heb het geluk met medestanders hier in huis, maar het is de favoriet van mijn man. Hij zorgde er zelfs voor dat we zuurkool aten bij chefkok van de week, als beleg op hotdogbroodjes. Hij was chefkok, dus hij mocht bepalen. En wij balen...
Ik heb een voornemen voor 2019, namelijk minder suiker. Tot nu toe lukt het me aardig om zoetigheid te beperken. De ene dag wat beter dan de andere. Ik ben wel constant op zoek. Kastjes opentrekken; wat is er nog in huis? Nootjes, fruit, groente, pure chocola, hartige dingen zoals kaas, crackers, olijfjes en augurken.
Vroeg in de ochtend, aan het begin van een nieuw jaar, liggen alle goede dingen besloten. Alles ligt vers voor je. Na een nacht slapen is je lichaam hersteld van de vorige dag. Goede voornemens lijken haalbaar en realistisch. Iedereen kan zich de volgende situatie wel voorstellen: Je bent op een verjaardag en je eet een
Hoera! Vandaag is onze jongste dame jarig en viert ze haar verjaardag op school. Daar hoort natuurlijk een traktatie bij. Iedere keer is het weer lastig. Niet zozeer om iets te verzinnen, maar eerder: wat kies ik? Iets gezonds, iets lekkers, iets creatiefs of een combinatie van alle drie? De kinderen krijgen normaal gesproken iets gezonds
Als ouders vinden we het belangrijk als de kinderen af en toe wat een-op-een-aandacht krijgen. Dat is met een tweeling ook echt nodig. Ze zitten in dezelfde klas en komen met dezelfde verhalen thuis. Vaak beginnen ze op de fiets terug al ruzie te maken wie er wat mag zeggen. Daardoor wordt de jongste vergeten,
Zolang als ik mij kan herinneren heeft mijn ontbijt altijd bestaan uit een boterham met pure hagelslag en flink wat boter. Kopje thee met melk erbij. Sinds een half jaar ben ik daarmee gestopt, tenminste: met het broodje hagelslag. Waarom? Dat lees je hier. In het kort komt het erop neer dat ik meer klachten
